Aναδημοσίευση του άρθρου του προπονητή Τάκη Πανούλια από το blog του ”Total Basketball Development”
Παρακολουθώ τη δουλειά του Κυρίου Πανούλια.
Έχω δεί τον τρόπο που διδάσκει τα βασικά στα εκπαιδευτικά βίντεο που υπάρχουν στο blog του και συμφωνώ απολύτως.
Θεωρώ ότι είναι ένα από τα μπασκετικά blog που οι νεαροί μπασκετμπωλίστες (αλλά και οι λιγότερο νεαροί) πρέπει απαραίτητα να ακολουθούν.
Στο άρθρο του περιγράφει την επίθεση με εσωτερικό χέρι.
Ένας τρόπος επίθεσης που δίνει στον επιτιθέμενο πολλαπλές επιλογές.
Δεν έχω να προσθέσω ή ν’αφαιρέσω τίποτα.
Επίθεση με το Εσωτερικό Χέρι (του Τάκη Πανούλια)
Πολλές φορές ως προπονητές “ουρλιάζουμε“ στην κυριολεξία στους παίκτες μας για μερικά πράγματα που κάνουν μέσα στο γήπεδο, χωρίς να έχουμε καν εξετάσει σε βάθος, αν αυτό για το οποίο τους φωνάζουμε είναι σωστό!
Πολλά πράγματα που τόσα χρόνια τα θεωρούμε θέσφατα στην προπονητική καλό είναι να τα επανεξετάσουμε.
Σε ένα πολύ ωραίο άρθρο του και ξεκινώντας την παρατήρηση του από ένα άλλο άθλημα το ποδόσφαιρο ο Brian McCormick έκανε μια ανάλυση του να παίζει κανείς με το εσωτερικό πόδι.
Θα έχετε παρατηρήσει ότι πολλοί προπονητές ποδοσφαίρου τοποθετούν στα άκρα τους παίκτες τους με το αντίθετο πόδι.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του Van Gaal της Bayern Munich με τους Ribery και Roben.
Αυτό επιτρέπει στους παίκτες να έχουν τα ισχία τους στραμμένα περισσότερο προς το τέρμα σε αντίθεση με το αν επιτίθεντο με το εξωτερικό πόδι και τους δίνει περισσότερες επιλογές.
Το ίδιο ισχύει και στο μπάσκετ σε καταστάσεις fastbreak (coast to coast).
Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν πρέπει να αναπτύσσουμε στους αθλητές την ντρίπλα και με τα δύο χέρια ούτε ότι κάθε περίπτωση είναι κατάλληλη για επίθεση με το εσωτερικό χέρι (παρουσία αντιπάλου).
Απλά σε περιπτώσεις transition που ο παίκτης τρέχει μόνος του χωρίς άμυνα και θέλει να επιτεθεί στο αντίπαλο καλάθι ενώ υπάρχει αμυνόμενος η χρήση του εσωτερικού χεριού του δίνει περισσότερες επιλογές.
Με το εξωτερικό χέρι η κατεύθυνση του σώματος (ισχία) είναι έστω και λίγο μακριά από το καλάθι.
Επομένως είναι δύσκολο να επιτεθεί και από τις δύο πλευρές σε αντίθεση με την πρώτη περίπτωση.
Έτσι ο αμυντικός δεν μπορεί απλά να οδηγήσει προς την εξωτερική πλευρά παίρνοντας θέση με τα ισχία του προς την πλάγια γραμμή.
Σε περίπτωση ντρίπλας με το εσωτερικό χέρι πρέπει να περιμένει την δράση του επιθετικού.
Πρέπει να αποφασίσει αν θα το παίξει πρόσωπο, στον εσωτερικό ή τον εξωτερικό ώμο και αυτό τον κάνει ευάλωτο.
Μια άλλη περίπτωση που με έκανε να το ψάξω περισσότερο είναι η κατάσταση 2 εναντίον 1 όπου διδάσκω, όπως και πολλοί προπονητές, στους παίκτες μου να χρησιμοποιούν το εσωτερικό χέρι καθώς η πάσα είναι πιο εύκολη ακόμα και με το ένα χέρι.
Εδώ ο παίκτης μπορεί επίσης να κάνει και προσποίηση πάσας και το λεγόμενο Euro-Step δηλαδή τελείωμα με το εσωτερικό χέρι.
Δείτε το Euro-Step εδώ από τον Tyreke Evans…
Στο παρακάτω βίντεο ο Russell Westbrook επιτίθεται με το εσωτερικό του χέρι εκτελώντας κίνηση μέσα-έξω (in-n-out move) για να τελειώσει τη φάση με ένα εκπληκτικό κάρφωμα.
Επίθεση με το Εσωτερικό Χέρι
Είμαι σίγουρος ότι κερδίσατε από το άρθρο του κυρίου Πανούλια.Μοιραστείτε το λοιπόν.
Πολύ συχνά θα αναδημοσιεύω άρθρα ανθρώπων που συμφωνώ με τη δουλειά τους. Μείνετε συντονισμένοι.
Υ.Γ. Η επίθεση με το εσωτερικό χέρι είναι αγαπημένη μου, κυρίως γιατί ”αυθαδειάζει” στην αρτηριοσκληρωτική μπασκετική σκέψη.
Ο επιθετικός κατά τη γνώμη μου πρέπει (σχεδόν οφείλει) να επιτίθεται στο μπροστινό πόδι του αμυντικού.
Για να είναι σε θέση να το κάνει αυτό όμως, πρέπει να έχει δύο ”δυνατά χέρια”.
Θα εξηγήσω τη σκέψη μου με άρθρο που θ’ακολουθήσει σύντομα.