Εδώ και κάμποσους μήνες παρακολουθώ το Hezonja και είμαι πια έτοιμος να αποκαλύψω, πως λέει ψέμματα για την ηλικία του.
Κρύβει χρόνια.
Ένας 20χρονος δεν παίζει έτσι.
Αστειεύομαι φυσικά, αλλά η αλήθεια είναι, πως είχα πολύ καιρό να εντυπωσιαστώ τόσο απο κάποιον.
Μιλάω αυστηρά τεχνικά και δεν αναφέρομαι καθόλου στο αν αγωνίζεται καλά η όχι ή επίσης αν θα καταφέρει να δικαιώσει τις προσδοκίες που γεννούν οι προδιαγραφές του.
Τεχνικά λοιπόν ο Mario είναι σχεδόν άρτιος.
Ελάχιστες ατέλειες.
Είναι και αθλητάρα, οπότε καταλαβαίνετε πως έχουμε σχεδόν το τέλειο πακέτο.
Σχεδόν τέλειο, γιατί όπως περιέγραψα και στο προηγούμενο άρθρο μου
Γιώργος Διαμαντόπουλος – Νίκος Παππάς, οι Έλληνες Streetballers
το τέλειο πακέτο περιλαμβάνει και το ψυχολογικό κομμάτι, που εγώ το θεωρώ το σημαντικότερο και απο ότι διαβάζω εκεί υπάρχουν θέματα.
Ο Hezonja χαρακτηρίζεται ”ψιλοκωλόπαιδο” ( με το συμπάθειο).
Δεν έχω μεγάλη εμπιστοσύνη σ’αυτές τις αναφορές.
Οι δημοσιογράφοι, κυρίως αυτοί που δεν έχουν παίξει, δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν τον αγωνιστικό θυμό που είναι εξαιρετικός σύμμαχος, απο τον αναίτιο θυμό που φέρνει τρικυμία στο μυαλό και κάνει μόνο κακό.
Εμένα πάντως μου φαίνεται σωστά θυμωμένος.
Τι διάολο 20χρονος (αν λέει αλήθεια…) θα ήταν, αν δεν ήταν θυμωμένος.
O Mario Hezonja λέει ψέματα. Δεν είναι 20 ετών
Λοιπόν πάμε να τον δούμε τεχνικά και μόνον.
Πως σουτάρει
Kλασικός πρώην Γιούγκος.
Βασικό χαρακτηριστικό της σχολής είναι πως το χέρι στήριξης, τοποθετείται χαμηλά, πολύ κοντά στο δυνατό, κλείνοντας μάλιστα τον αγκώνα προς τα μέσα, πολλές φορές σε βαθμό υπερβολής (Βλέπε Bodiroga στο 0,7 στο βίντεο που ακολουθεί).
Ο Hezonja δεν υπερβάλλει.
Είναι απο τα καλύτερα παραδείγματα.
Απελευθερώνει υποδειγματικά πάνω απο το μέτωπό του, αλλά όταν η άμυνα τον προλαβαίνει, εμφανίζει ένα χαρακτηριστικό που το συναντάμε σπάνια σε guard και ποτέ σε τόσο μικρή ηλικία.
O Hezonja λειτουργεί ως center, αλλάζοντας τη γωνία εκτέλεσης, τεντώνοντας το χέρι του πιο ψηλά (σχεδόν κάθετα θα έλεγα) αφήνοντας τον καρπό του να κάνει όλη τη δουλειά.
Έτσι δίνει πολύ μεγάλες καμπύλες στην μπάλα, αποφεύγοντας τα χέρια των αμυντικών, χωρίς όμως το σημαντικότερο, να μειώνει την ταχύτητα εκτέλεσης.
Το βλέπουμε συχνά απο ψηλούς ( ο Dino Radja είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα) αλλά απο κοντούς σπάνια, πολύ σπάνια όμως.
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είχε αυτό το χαρακτηριστικό και επίσης ο Milos Vujanic και στο παρελθόν ο Slobodan Subotic.
Aπο τους σύγχρονους ο Rudy Fernandez το χρησιμοποιεί επίσης.
Το χαρακτηριστικό αυτό, έρχεται μέσα απο μια διαδικασία ανάλογη της θεωρίας της εξέλιξης.
Αντιμετωπίζοντας ξανά και ξανά καταστάσεις όπου η άμυνα προλαβαίνει και βγάζει το χέρι κοντά στην μπάλα, οι επιθετικοί αναγκάζονται να βρούν λύσεις.
Όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει απο τη μια μέρα στην άλλη.
Και ναι μεν στους ψηλούς που κινούνται σε περιορισμένο χώρο αυτό συμβαίνει πολύ συχνά, άρα η ανάγκη είναι μεγαλύτερη και συχνότερη, άρα και η λύση έρχεται νωρίτερα, στους κοντούς όμως συμβαίνει πολύ αραιότερα άρα και η λύση ( εξέλιξη ) έρχεται αργότερα.
Το περιμένουμε λοιπόν να το δούμε ( αν το δούμε… ) αργότερα, σε μεγαλύτερη ηλικία, όταν ο μπασκετμπωλίστας έχει επαρκές υλικό καταστάσεων διαχειριστεί και αναλύσει και έχει βρεί λύσεις.
Απο το Μario το είδαμε εξαιρετικά νωρίς και αυτό είναι ενα σαφές δείγμα, του ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ενα αυθεντικό μπασκετικό υλικό.
Ας το δούμε λοιπόν στο βίντεο που ακολουθεί στο 01:04
Aκόμα πιο καλά εδω στο 01:26
Κατά τα λοιπά, όσον αφορά στη μηχανική του όλα είναι όπως πρέπει.
Πως ντριμπλάρει
Διαβάζω οτι εδω εντοπίζονται οι αδυναμίες του.
Διαφωνώ.
Ντριμπλάρει πολύ καλά, λαμβάνοντας υπ’οψιν μας και το μπόι του.
Σίγουρα οχι πολύ πλούσια γκάμα, αλλά αυτό θα διορθωθεί.
Η ντρίμπλα του θυμίζει αρκετά αυτήν του Δημήτρη Διαμαντίδη.
Είναι το ίδιο στέρεα, πολύ κοντά στο κορμί του, πάντα έξω αλλά οχι μακρυά απο το πόδι του εξαιρετικά προστατευμένη και πιο γρήγορη απο του Δημήτρη.
Ο Hezonja μπορεί πολύ εύκολα να χαμηλώσει την ντρίμπλα του, κόντρα στο μπασκετικό στερεότυπο του δίμετρου λευκού guard.
Να δείτε εδώ στο 02:53
Όταν έχει δύο δυνατές πλευρές προτιμά ντεμύ ”Iverson” σταυρωτές με σκοπό να σταματήσει να σουτάρει.
Το βήμα πίσω (πολύ καλά εκετελεσμένο), είναι η αγαπημένη του κίνηση.
Δείτε το στο προηγούμενο βίντεο στο 03:31 μετά απο δεξιά ντρίμπλα (δύσκολο, αφού οι δεξιόχειρες στο βήμα πίσω βολεύονται περισσότερο με το αριστερό) αλλα και αμέσως μετά στο 03:34 με το αριστερό χέρι μετά απο προσποίηση για σουτ.
Δεν έχει κανένα πρόβλημα να πάει μέχρι το καλάθι, εμπιστευόμενος τα αθλητικά του προσόντα.
Ούτως η άλλως ανεβαίνει τόσο ψηλά και με τέτοια δύναμη, που δεν έχει λόγο να φοβάται κανέναν.
Και δεν φοβάται.
Σύντομα φυσικά, θα βάλει στο παιχνίδι του και φάσεις μέσα στο καλάθι, πατώντας με τα δύο πόδια που για την ώρα του λείπουν για να ολοκληρωθεί και σε αυτό το κομμάτι το παιχνίδι του.
Πως πασάρει
Τεχνικά είναι κι εδώ εξαιρετικός.
Πασάρει πάντα στο σωστό χρόνο και στο σωστό ύψος ανάλογα με τον αποδέκτη.
Να δείτε εδω στο 02:14 μια συνεργασία του με τον Ande Tomic.
Καλές εμπνεύσεις με σωστές γωνίες.
Βλέπει πολύ καλά το γήπεδο.
Αυτή είναι λοιπόν μια μικρή ανάλυση ενός παιδιού, που είναι βέβαιο οτι θα μας δώσει πολλές αφορμές για συζήτηση στο μέλλον.
Αυτό που έχει να κάνει απο δώ και πέρα, είναι να πλουτίσει την επιθετική του γκάμα και να αρχίσει να επιτίθεται και με αριστερή ντρίμπλα.
O Mario Hezonja λέει ψέματα. Δεν είναι 20 ετών
Kαι φυσικά είναι 20 χρόνων και αυτό φαίνεται και στο παιχνίδι του.
Πράγματι υπερέβαλλα, αλλά στ’ αλήθεια πιστεύω, οτι το παιχνίδι του είναι πολύ ώριμο τεχνικά (το τονίζω) για την ηλικία του.
Πιστεύεις οτι το άρθρο μου σε βοήθησε; Αν ναι, μοιράσου το με τους φίλους σου στα Social Media.